هاوکیش

هاوک تورمی، که در اصطلاحات پولی به عنوان شاهین نیز شناخته می شود، سیاست گذار یا مشاوران بانک های مرکزی که عمدتاً نگران تورم بالا که به دلیل  تاثیر بالقوهنرخ بهرهپایین در ارتباط با سیاست های مالی بوجود می آیند، هستند به اصطلاح اعضا هاوکیش (شاهین) شناخته می شوند. . به نظر می رسد که هاوک (شاهین) اجازه می دهد نرخ بهره افزایش یابد تاتورمتحت کنترل درآید.

کلمات کلیدی

• هاوک ها یا شاهین ها، سیاستگذاران و مشاورانی هستند که برای کنترل تورم از نرخ بهره بالاتر حمایت می کنند.
• نقطه مقابل شاهین، کبوتر است. که سیاست نرخ بهره ای را (که برای کنترل هزینه ها در اقتصاد مناسب تر است)، ترجیح می دهد.
• بسته به وضعیت اقتصاد ایالات متحده، سیاست گذاران ممکن است بین موضع داویش یا هاوکیش تغییر مسیر دهند.

مفهوم هاوکیش

یک شاهین به طور کلی از نرخ های بهره نسبتاً بالاتری حمایت می کند، اگر برای کنترل تورم لازم است. به عبارت دیگر، شاهین کمتر به رشد اقتصادی اهمیت می دهد و بیشتر بر پتانسیل فشارهای رکود اقتصادی ناشی از نرخ بالای تورم تمرکز می کنند.

مزایا و معایب سیاست های هاوکیش

اگرچه کلمه شاهین اغلب به عنوان صفت تهاجمی مورد استفاده قرار می گیرد، اما نرخ بهره بالا می تواند مزایای اقتصادی را به همراه داشته باشد. در حالی که احتمال وام گرفتن را برای افراد کمتر می کنند، اما احتمال صرفه جویی در پول را نیز افزایش می دهند.

در برخی موارد، هنگامی که نرخ بهره بالاتر است، بانک ها آزادانه به مردم وام می دهند. نرخ های بالا  باعث می شود بانک ها به احتمال زیاد وام گیرندگان با سابقه اعتباری کمتری را نیز تأیید کنند. و به آنان وام بدهند. علاوه بر این، اگر کشوری نرخ بهره را افزایش دهد اما شرکای تجاری آن چنین نکنند، این می تواند منجر به کاهش قیمت کالاهای وارداتی شود. چرا که ارزش ارز محلی در مقابل ارزش ارز شریک تجاری بیشتر شده و میزان کالا های وارداتی افزایش میابد.

اگر نرخ تورم  در ایالات متحده نسبت به نرخ تورم در یک شریک تجاری در حال کاهش است، (ارزش دلار بیشتر به واسته تورم کمتر بالاتر از ارز یک شریک تجاری است)، نرخ ارز باید تنظیم شود تا قیمت ها در برابر دلار نسبت به شرکای تجاری در یک سطح باشد. هنگامی که شاخص دلار افزایش می یابد، قیمت کالا نسبت به شریک تجاری برای خریدار آمریکایی ارزان تر می شود.

نقطه مقابل شاهین، کبوتر  است که سیاستهای پولی را که شامل نرخهای بهره پایین می شود ترجیح می دهد. داویش ها معمولاً معتقدند که نرخ های پایین تر اقتصاد را تحریک می کند و منجر به افزایش اشتغال می شود. برای کبوتر ها تورم بالا اهمیت چندانی ندارد. بر عکس نظر اقراد هاوکیش که تورم پایین را در اولویت سیاست های پولی خود دارند.

یک واقعیت

اینها تنها نمونه هایی در اقتصاد نیستند که از حیوانات به عنوان توصیف کننده استفاده می شود. گاو و خرس نیز مورد استفاده قرار می گیرند. به طوری که اولی به بازاری اشاره می کند که تحت تاثیر افزایش قیمت قرار گرفته است. در حالی که دومی معمولاً جایی است که قیمت ها در حال سقوط هستند.

چه کسی هاوکیش تورمی محسوب می شود؟

استر جورج، رئیس فدرال رزرو کانزاس سیتی (فدرال رزرو) شاهین است. جورج از افزایش نرخ بهره حمایت می کند و از حباب های احتمالی قیمت همراه با تورم می ترسد.

Loretta Mester، رئیس فدرال رزرو کلیولند نیز در این دسته قرار می گیرد. او نگران تورم ناشی از نرخ های بهره پایین است که توسط کبوترها حمایت می شود.

از رای دهندگان فعلی فدرال رزرو، رافائل بوستیک، رئیس فدرال رزرو آتلانتا، کاملاً هاوکیش است.

آیا یک فرد هاوکیش می تواند کبوتر و برعکس شود؟

بله، آلن گرینسپن، که بین سالهای ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۶ ریاست فدرال رزرو را بر عهده داشت، در سال ۱۹۸۷ به عنوان یک فرد بسیار هاوکیش در نظر گرفته می شد. اما با گذشت زمان به موضع نسبتاً داویش تغییر کرد. بن برنانکه، که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ در این پست خدمت می کرد، نیز بین گرایش های داویش و هاوکیش متناوب بود.

جانت یلن، رئیس فدرال رزرو در سال های ۲۰۱۴-۲۰۱۸ ، عموماً به عنوان یک کبوتر شناخته می شد که متعهد به حفظ نرخ های پایین وام دهی بود. جروم پاول، که در سال ۲۰۱۸ به این سمت منصوب شد ، توسط طیف سنج فدرال رزرو بلومبرگ به عنوان "خنثی" (نه شاهین و نه عوضی) رتبه بندی شد. 

چگونه نرخ بهره تعیین می شود؟

در هشت نشست که درطول سال برگزار می شود، گروهی از اعضا فدرال رزرو شاخص های اقتصادی مانند شاخص هزینه مصرف کننده (CPI) و شاخص هزینه تولید کننده (PPI) را مورد بررسی قرار می دهند و تعیین می کنند که آیا نرخ ها باید بالا یا پایین برود یا ثابت بماند. کسانی که از نرخ های بالا حمایت می کنند شاهین هستند، در حالی که کسانی که از نرخ های بهره پایین حمایت می کنند برچسب کبوتر دارند.

نرخ بهره بالا باعث می شود هزینه های استقراض(گرفتن وام) جذابیت کمتری داشته باشد.مردم سرمایه های خود را به واسطه نرخ های بهره بالااز چرخه اقتصادی به بانک ها انتقال میدهند.وهمچنین به دلیل نرخ بهره بالای وام، شرکت ها میل کمتری برای دریافت وام و تزریق نقدینگی به اقتصاد دارند. در نتیجه، احتمال اینکه مصرف کنندگان خریدهای بزرگی انجام دهند کمتر می شود. کمبود هزینه معادل تقاضای کمتر است که به ثابت نگه داشتن قیمت ها و جلوگیری از تورم کمک می کند.

در مقابل، نرخ بهره پایین، مصرف کنندگان را به گرفتن وام برای ماشین ، خانه و سایر کالاها ترغیب می کند. مصرف کنندگان هزینه بیشتری می کنند و در نهایت تورم رخ می دهد.

این وظیفه فدرال رزرو است که بین رشد اقتصادی و تورم، توازن ایجاد کند و این کار را با دستکاری نرخ بهره انجام می دهد.