توافق نامه برتون وودز

توسعه و طراحی توافق نامه برتون وودز در مرکز مالی و پولی سازمان ملل در ایالت نیوهمپشایر در تاریخ 1 جولای 1944 آغاز شد. تا 22 این ماه بطول انجامید.توافق نامه برتون وودز توسط نمایندگان 44 کشور در کنفرانس مالی و پولی سازمان ملل متحد که در ژوئیه 1944 واقع در برتون وودز، ایالت نیوهمشایر برگزار و مذاکره شد. به این دلیل به عنوان "توافق نامه برتون وودز" شناخته شد.طبق سیستم برتون وودز، طلا پایه دلار آمریکا بود. همچنین سایر ارزها به ارزش دلار آمریکا وابسته بودند. ارزش دلار سیستم برتون وودز واحد پول رئیس جمهور ریچارد ام. نیکسون در اوایل دهه 1970 بود که ایالات متحده دیگر طلا را با آن مبادله نمی کرد.

توضیحات بیشتر پیرامون توافقنامه و سیستم برتون وودز

حدود 730 نماینده به نمایندگی از 44 کشور در ژوئیه 1944 در برتون وودز با اهداف اصلی تشکیل یک سیستم مبادله ای کارآمد و جلوگیری از کاهش ارزش رقابتی ارزها و تقویت رشد اقتصادی بین المللی گرد هم آمدند. توافق نامه و سیستم برتون وودز در مرکز این اهداف بود. توافق نامه برتون وودز همچنین دو نهاد مهم ایجاد کرد: صندوق بین المللی پول IMF و بانک جهانی.

 سیستم برتون وودز در دهه 1970 منحل شد. در حالی که هر دو صندوق بین المللی پول و بانک جهانی پایه های محکمی برای مبادله ارزهای بین المللی بودند.

کنفرانس برتون وودز فقط در عرض سه هفته برگزار شد. اما آماده سازی آن از چند سال قبل در جریان بود. طراحان اصلی سیستم برتون وودز، اقتصاددان مشهور انگلیسی، جان مینارد کینز و هری دکستر وایت، اقتصاددان ارشد بین المللی وزارت خزانه داری آمریکا بودند.

امید کینز تأسیس یک بانک مرکزی جهانی قدرتمند بود که تحت عنوان "انجمن مبادله" نامیده می شد و انتشار یک ارز ذخیره بین المللی جدید به نام bancor  طرح وایت به جای ایجاد ارز جدید، صندوق اعطای وام نسبتاً کم و نقش بزرگتر برای دلار آمریکا را در نظر گرفت. در پایان، طرح تصویب شده، ایده های هر دو را گرفته و بیشتر به سمت طرح وایت گرایش پیدا کرد.

در سال 1958 بود که سیستم برتون وودز کاملاً کاربردی شد. پس از اجرای مفاد آن ضروری بود دلار آمریکا به ارزش طلا متصل شود. همچنین، سایر ارزهای دیگر این سیستم به ارزش دلار آمریکا متصل شدند. نرخ ارز اعمال شده در آن زمان قیمت طلا را 35 دلار برای هر اونس تعیین کرد.

توصیه های مهم و کاربردی

• توافق نامه و سیستم برتون وودز سازمانی جهت مبادلات بین المللی را ایجاد کردند و از اواسط دهه 1940 تا اوایل دهه 1970 ادامه داشت.
• سیستم برتون وودز به دلار امریکا وابسته بود که به نوبه خود به قیمت طلا متصل شد.
• سیستم برتون وودز در دهه 1970 فروپاشید. اما بواسطه توسعه صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، تأثیر پایدار در مبادلات ارزی و تجارت بین المللی داشت.

مزایای ارزگیری برنت وودز

سیستم برتون وودز شامل 44 کشور بود. این کشورها گرد هم آمده اند تا به تنظیم و ارتقا تجارت بین المللی مرزی کمک کنند. انتظار می رفت اصلاحات ارزی ثبات ارزی را برای تجارت کالاها و خدمات و همچنین تأمین مالی فراهم کنند.

همه کشورهای حاضر در سیستم برتون وودز با یک نرخ ثابت در برابر دلار آمریکا موافقت کردند. که تنها 1٪ انحراف مجاز است. کشورها ملزم به کنترل و نگهداری ثابت نرخ ارز بودند که ابتدا با استفاده از ارزهای خود برای خرید یا فروش دلار آمریکا در صورت لزوم بدست آوردند. بنابراین سیستم برتون وودز نوسانات نرخ ارز بین المللی را که به روابط تجاری بین المللی کمک می کرد، به حداقل رساند. ثبات بیشتر در نرخ ارز نیز عاملی در حمایت موفقیت آمیز از وام ها و کمک های مالی بین المللی از بانک جهانی بود.

صندوق بین المللی پول و بانک جهانی

توافق نامه برتون وودز دو نهاد برتون وودز، صندوق بین المللی پول و بانک جهانی را ایجاد کرد. رسماً در دسامبر 1945 معرفی شد. هر دو موسسه با خدمت به عنوان پایه  های مهم جهانی برای تأمین سرمایه بین المللی و فعالیت های تجاری، آزمون زمان را پشت سر گذاشته اند.

هدف صندوق بین المللی پول نظارت بر نرخ ارز و شناسایی کشورهای نیاز به حمایت پولی جهانی بود. بانک جهانی، در ابتدا بانک بین المللی بازسازی و توسعه نامیده می شود. این سازمان برای مدیریت بودجه موجود برای تأمین کمک به کشورهایی که از نظر بنیوی و مالی از جنگ جهانی دوم ویران شده اند، تأسیس شد. کشورهای عضو و همچنان به حمایت از همکاری های پولی جهانی ادامه می دهند. بانک جهانی از طریق وام و کمک های بلاعوض به دولتها به پشتیبانی این تلاشها کمک می کند.

فروپاشی سیستم برتون وودز

در سال 1971، رئیس جمهور ریچارد ام. نیکسون، نگران این که دیگر عرضه طلای ایالات متحده برای تأمین تعداد دلارهای موجود کافی نیست، ارزش دلار آمریکا را در برابر طلا کاهش داد. و پس از اجرای معاملات ذخیره طلا، از تعلیق موقت قابلیت تبدیل دلار به طلا خبر داد. تا سال 1973 سیستم برتون وودز سقوط کرد. در آن زمان، کشورها آزاد بودند هر نوع ترتیب ارز را برای ارز خود انتخاب کنند، به غیر از تعیین ارزش آن برای قیمت طلا. به عنوان مثال، آنها می توانند ارزش آن را به ارز کشور دیگر یا یک سبد ارز گره بزنند. یا اجازه می دهند آزادانه نوسان کند. و به محرک های بازار اجازه می دهد ارزش آن را نسبت به ارزهای کشورهای دیگر تعیین کنند.

توافق نامه برتون وودز همچنان یک واقعه مهم در تاریخ امور مالی جهان است. دو نهادی که برتون وودز ایجاد کرد، صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، نقش مهمی در کمک به بازسازی اروپا پس از جنگ جهانی دوم داشتند. متعاقباً، هر دو موسسه همچنان که برای خدمت به منافع دولت جهانی در روزهای مدرن حرکت می کردند، اهداف سازمانی خود را حفظ کردند.