تسهیل کمی QE

برنامه تسهیل کمی فدرال رزرو (QE) یک سیاست انبساطی است و نوعی ابزار برای افزایش رشد تقدینگی در جامعه جهت رونق اقتصادی استفاده میشود.

 برنامه QE ناگزیر بر بازار سهام تأثیر می گذارد، اگرچه شناخت دقیق چگونگی و میزان آن دشوار است. شواهد نشان می دهد که یک همبستگی مثبت بین سیاست QE و افزایش بازار سهام وجود دارد. در واقع، برخی از بزرگترین سودهای بازار سهام در تاریخ ایالات متحده زمانی رخ داده است که یک سیاست QE در حال اجرا بود.

به هر حال، هدف از یک سیاست QE، حمایت یا حتی شروع سریع فعالیت اقتصادی یک کشور است. در عمل، سیاست QE مستلزم خرید مقادیر انبوه اوراق قرضه دولتی یا سایر سرمایه گذاری ها از بانک ها به منظور تزریق نقدینگی بیشتر به سیستم است. سپس این پول نقد توسط بانک‌ها به شرکت‌ها وام داده می‌شود که آن را برای گسترش عملیات و افزایش فروش خود خرج می‌کنند. سرمایه گذاران سهام افزایش درآمد شرکت را پیش بینی می کنند و سهام را خریداری می کنند.

این تصویر بزرگ است، اما اثرات دیگری از سیاست QE هم بر قیمت سهام وجود دارد.

کلمات کلیدی

• سیاست QE برای افزایش فعالیت اقتصادی با تزریق نقدینگی بیشتر به سیستم اقتصادی در نظر گرفته شده است.
• بانک مرکزی با خرید اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار از بانک های تجاری در بازار آزاد، عملاً ذخایر پولی جدیدی ایجاد می کند.
• سرمایه گذاران درآمدهای تجاری قوی تری را پیش بینی می کنند و در شرکت هایی سرمایه گذاری می کنند که انتظار می رود سود ببرند.

انتظارات سرمایه گذار

بازار سهام تقریباً به هر خبری از فعالیت فدرال رزرو، واکنش نشان می دهد. زمانی که فدرال رزرو یک سیاست انبساطی را اعلام می کند، تمایل به افزایش و زمانی که سیاست انقباضی را اعلام می کند، کاهش می یابد.

شاید فعالان بازار چشم‌انداز افزایش قیمت دارایی‌ها را در مراحل اولیه تورم دوست داشته باشند، اما به احتمال زیاد با این انتظار که اقتصاد پس از سیاست‌های انبساطی سالم‌تر خواهد بود، اعتماد افزایش می‌یابد.

اثر تسهیل کمی (QE)

تسهیل کمی، نرخ بهره را پایین می آورد. این امر بازدهی (سود) را که سرمایه‌گذاران و پس‌اندازکنندگان می‌توانند در امن‌ترین سرمایه‌گذاری‌ها مانند حساب‌های بازار پول، گواهی سپرده (CD)، خزانه‌داری و اوراق قرضه شرکتی دریافت کنند، کاهش می‌دهد.

سرمایه گذاران مجبور به سرمایه گذاری های نسبتاً پرریسک تر برای یافتن بازده قوی تر هستند. بسیاری از این سرمایه گذاران سنگینی پرتفوی خود را به سمت سهام می برند و قیمت های بازار سهام را بالا می برند.

کاهش نرخ بهره بر تصمیمات شرکت های دولتی نیز تأثیر می گذارد. نرخ های پایین تر به معنای کاهش هزینه های وام است. شرکت ها انگیزه ای برای گسترش کسب و کار خود دارند و اغلب برای این کار پول قرض می کنند.

تحلیل بنیادی بر این باور است که گسترش کسب و کار نشانه ای از عملکرد سالم و چشم انداز مثبت نسبت به تقاضای آینده است. که سرمایه گذاران را به خرید سهام ترغیب می کند. این موضوع باعث افزایش قیمت سهام می شود.

چگونه فدرال رزرو بر اقتصاد تأثیر می گذارد

برخی از اقتصاددانان و تحلیلگران بازار معتقدند که QE به طور مصنوعی قیمت دارایی ها را افزایش می دهد. در شرایط عادی، قیمت های بازار بر اساس ترجیحات یا تقاضای سرمایه گذاران و سلامت نسبی محیط کسب و کار یا عرضه تعیین می شود.

یک واقعیت

QE4 در سپتامبر 2019 آغاز شد و نشان دهنده آخرین دور تسهیل کمی است که از زمان بحران مالی 2008 توسط فدرال رزرو راه اندازی شده است.

هنگامی که فدرال رزرو شروع به ورود به بازار برای خرید دارایی های مالی می کند، سیگنال های قیمت را به سه روش قابل توجه دستکاری می کند: نرخ بهره را کاهش می دهد، تقاضای بالاتری برای دارایی ها ایجاد می کند و قدرت خرید واحدهای پولی را کاهش می دهد.

تحت این شرایط، قیمت سهام دیگر نمی تواند بازتاب دقیقی از ارزش گذاری شرکت و تقاضای سرمایه گذاران باشد. قیمت‌های دستکاری شده، شرکت‌کنندگان بازار را مجبور می‌کند تا استراتژی‌های خود را برای تعقیب سهامی که رشد می‌کنند، تنظیم کنند، چه شرکت‌های اصلی با هر معیاری از موفقیت ارزشمندتر شوند یا نه.

در ایالات متحده، از زمان شروع بحران مالی 2008-2009، چهار دوره سیاست QE وجود داشته است. جدیدترین، QE4، در سپتامبر 2019 آغاز شد.

وقتی جریان متوقف می شود

در برخی موارد، یک سیاست QEزمانی  به پایان می رسد که جریان پول  آسان از سیاست بانک مرکزی متوقف شود.

فدرال رزرو در نیم دهه بین سال‌های 2009 و 2014 بیش از 4 تریلیون دلار به ترازنامه خود اضافه کرد. این بدهی‌ها برای فدرال رزرو بزرگ هستند و ارزش مهمی برای صادرکنندگان بدهی در همه جا دارند.

شرکت هایی که سرمایه خود را در عملیات های آینده گسترش می دهند ممکن است متوجه شوند که تقاضای کافی برای خرید کالاهای آنها وجود ندارد. برخی بر این باورند که سیاست نرخ بهره پایین فدرال رزرو پس از سقوط دات کام در اواخر دهه 1990 کمک کرد تا حباب مسکن در اوایل قرن بیست و یکم دقیقاً به همین شکل متورم شود.

از نظر تئوری ممکن است قیمت‌های بازار سهام مانند قیمت‌های مسکن در سال‌های 2008-2009 سقوط کنند، اگر همین پدیده ناشی از QE باشد.