شاخص دلار امریکا

شاخص دلار آمریکا (USDX)، سنجش ارزش دلار آمریکا نسبت به ارزهای خارجی است. USDX توسط فدرال رزرو ایالات متحده در سال ۱۹۷۳ پس از انحلال توافقنامه برتون وودز تأسیس شد. اکنون توسط ICE Data Indices، یکی از شرکت های تابعه تبادل بین قاره ای (ICE) نگهداری می شود.

 این شاخص تنها یک بار به روز شده است: در سال ۱۹۹۹ زمانی که یورو جایگزین مارک آلمان، فرانک فرانسه، لیر ایتالیا، گیلدر هلند و فرانک بلژیک شد. بنابراین، این شاخص به طور دقیق تجارت کنونی ایالات متحده را منعکس نمی کند.

کلمات کلیدی

• شاخص دلار آمریکا برای اندازه گیری ارزش دلار در برابر سبدی از شش ارز خارجی استفاده می شود: یورو، فرانک سوئیس، ین ژاپن، دلار کانادا، پوند انگلیس و کرون سوئد.
• این شاخص اندکی پس از انحلال توافقنامه برتون وودز در سال ۱۹۷۳ بوجود آمد.
• ارزش این شاخص نشان دهنده ارزش دلار در بازارهای جهانی است.

آشنایی با شاخص دلار آمریکا (USDX)

این شاخص در حال حاضر با فاکتورگیری در نرخ تبدیل شش ارز خارجی محاسبه می‌شود که شامل یورو (EUR)، ین ژاپن (JPY)، دلار کانادا (CAD)، پوند انگلیس (GBP)، کرون سوئد (SEK) و سوئیس  فرانک (CHF) است.

یورو بزرگترین جزء شاخص است که ۵۷.۶ درصد از سبد را تشکیل می دهد. وزن بقیه ارزهای موجود در شاخص عبارتند از ین (۱۳.۶%)، پوند (۱۱.۹%)، کانادا (۹.۱%)، کرون (۴.۲2%) و CHF (۳.۶%).

این شاخص در سال ۱۹۷۳ مدت کوتاهی پس از انحلال توافقنامه برتون وودز تأسیس شد. به عنوان بخشی از توافق، کشورهای شرکت کننده موجودی خود را به دلار آمریکا (که به عنوان ارز ذخیره استفاده می شد) تسویه کردند، در حالی که دلار آمریکا به طور کامل به طلا با نرخ ۳۵ دلار در هر اونس قابل تبدیل بود.

ارزش گذاری بیش از حد دلار منجر به نگرانی در مورد نرخ ارز و ارتباط آن با نحوه قیمت گذاری طلا شد. رئیس جمهور ریچارد نیکسون تصمیم گرفت به طور موقت استاندارد طلا را به حالت تعلیق درآورد، در این مرحله سایر کشورها می توانستند هر توافق مبادله ای را غیر از قیمت طلا انتخاب کنند. در سال ۱۹۷۳، بسیاری از دولت های خارجی تصمیم گرفتند که نرخ ارز خود را شناور کنند و به این توافق پایان دادند.

تاریخچه شاخص دلار آمریکا (USDX)

شاخص دلار آمریکا در طول تاریخ خود به شدت افزایش و کاهش یافته است. در سال ۱۹۸۴ با نزدیک به نرخ ۱۶۵ به بالاترین حد خود رسید. کمترین قیمت آن در سال ۲۰۰۷ نزدیک به ۷۰ بود. در آوریل ۲۰۲۲، این شاخص حدود ۱۰۰ بود. در شش سال گذشته، شاخص دلار آمریکا در محدوده بین ۹۰ و ۱۰۰ بوده است.

این شاخص متاثر از عوامل کلان اقتصادی، از جمله تورم / کاهش تورم و همچنین رکود اقتصادیو رشد اقتصادی در کشورها است.

محتویات سبد ارزها از زمان تشکیل این شاخص تنها یک بار تغییر کرده است، زمانی که یورو جایگزین بسیاری از ارزهای اروپایی که قبلاً در این شاخص در سال ۱۹۹۹ وجود داشت، مانند واحد پول قبلی آلمان، Deutschemark، قرار گرفت.

در سال‌های آینده، احتمالاً در سبد تشکیل دهنده شاخص دلار، ارزها جایگزین خواهند شد زیرا این شاخص در تلاش است تا شرکای تجاری اصلی ایالات متحده را نمایندگی کند. این احتمال وجود دارد که در آینده ارزهایی مانند یوان چین (CNY) و پزو مکزیک (MXN) جایگزین ارزهای دیگر در شاخص شوند زیرا چین و مکزیک شرکای تجاری اصلی با ایالات متحده هستند.

تفسیر و مبادله شاخص دلار آمریکا (USDX)

ارزش شاخص ۱۲۰ نشان می دهد که دلار آمریکا در دوره زمانی مورد بحث ۲۰ درصد در برابر سبد ارزها افزایش یافته است. به بیان ساده، اگر USDX بالا رود، این بدان معناست که دلار آمریکا در مقایسه با سایر ارزها در حال افزایش قدرت یا ارزش است.

به همین ترتیب، اگر شاخص در حال حاضر ۸۰ باشد و از مقدار اولیه خود ۲۰ کاهش یابد، به این معنی است که ۲۰ درصد کاهش یافته است. (نتایج افزایش ارزش و استهلاک عاملی از دوره زمانی مورد بحث است).

شاخص دلار ایالات متحده به معامله گران اجازه می دهد تا ارزش دلار را در مقایسه با سبدی از ارزهای منتخب در یک معامله نظارت کنند. همچنین به آنها اجازه می دهد تا از شرط بندی های خود در برابر هر گونه خطری که در رابطه با دلار است محافظت کنند. بر همین اساس شاخص دلار در زمان رویدادهای تنش زا در جهان مانند جنگ، بحران مالی، وقایع طبیعی، به عنوان دارایی امن، جریانات سرمایه ایی را به سمت خود می کشاند.

 سرمایه گذاران می توانند از این شاخص برای محافظت از حرکات عمومی ارز یا سفته بازی استفاده کنند. این شاخص همچنین به‌طور غیرمستقیم به‌عنوان بخشی از صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک در دسترس است.