معامله گر

معامله گر فردی است که در بازارهای مالی به خرید و فروش دارایی های مشغول است. تفاوت اصلی بین یک معامله گر و یک سرمایه گذار مدت زمانی است که معاملات را انجام میدهد. سرمایه گذاران تمایل دارند افق زمانی بلندمدت داشته باشند، در حالی که معامله گران تمایل دارند دارایی ها را برای دوره های زمانی کوتاه تری نگهداری کنند و در روندهای کوتاه مدت سرمایه گذاری کنند.

کلمات کلیدی

• معامله گران افرادی هستند که به خرید و فروش کوتاه مدت یک سهام برای خود یا یک موسسه می پردازند.
• از جمله معایب معامله می توان به هزینه های پرداخت چند نرخ کمیسیون به کارگزاران اشاره کرد.
• معامله‌گران را می‌توان در مقابل سرمایه‌گذارانی قرار داد که به‌جای سود کوتاه‌مدت به دنبال سود سرمایه بلندمدت هستند.

مفهوم معامله گران

یک معامله گر می تواند برای یک موسسه مالی کار کند، در این صورت با پول و اعتبار شرکت معامله می کند و حقوق و پاداش به آنها پرداخت می شود. از طرف دیگر، یک معامله گر می تواند برای خودش کار کند، به این معنی که با پول و سرمایه خود معامله می کند اما تمام سود را برای خود نگه می دارد.

از جمله معایب معاملات کوتاه مدت، هزینه های کمیسیون و پرداخت اسپرد است. از آنجایی که معامله‌گران اغلب معاملاتی کوتاه‌مدت برای کسب سود اجام می دهند، کارمزدهای زیادی را پرداخت می کنند. با این حال، امروزه با افزایش تعداد کارگزاری‌ها و رقابتی شدن این بازار باعث شده است که این هزینه کمتر مورد توجه قرار گیرد. همچنین پلتفرم‌های معاملات الکترونیکی اسپردها را در بازار ارز کاهش داده‌اند. همچنین در ایالات متحده رفتار مالیاتی نامطلوبی برای سود سرمایه کوتاه مدت وجود دارد.

معامله گران موسسات مالی

بسیاری از مؤسسات مالی بزرگ دارای اتاق های معاملاتی هستند که در آن معامله گران، کارمندانی هستند که طیف وسیعی خرید و فروش ها را انجام می دهند. به هر معامله‌گری محدودیتی داده می‌شود که چه مقدار از یک معامله را می‌تواند بگیرد، حداکثر سررسید معامله و چه مقدار از ضرر به بازار را قبل از بسته شدن یک معامله داشته باشد. ای موسسات مالی دارای ریسک کوتاه و محدودی است و بیشتر سود را حفظ می کند. معامله گران آنان حقوق و پاداش دریافت می کند.

از سوی دیگر اکثر افرادی که به حساب خود معامله می کنند، از خانه یا در یک دفتر کوچک کار می کنند و از یک دلال و یا پلتفرم های تجارت الکترونیکی استفاده می کنند. محدودیت های آنها به پول نقد و اعتبار خودشان بستگی دارد، اما آنها تمام سود را از آن خود می کنند.

کارگزاران، منبعی مهم برای معامله گران

برخی شرکت های کارگزاری به ازای هر تراکنش کارمزد بسیار کمتری دریافت می کنند، اما مشاوره مالی کمی ارائه می دهند یا اصلاً مشاوره ایی توصیه نمی کنند. و یا افراد نمی توانند به طور مستقیم در بورس یا بورس کالا با حساب خود معامله کنند، بنابراین استفاده از این کارگزار فقط یک راه مقرون به صرفه برای دسترسی به بازارها است. بسیاری از کارگزاران، حساب های حاشیه ای( لوریج یا ضریب اهرم) را ارائه می دهند، که به معامله گران اجازه می دهد برای خرید سهام از کارگزار پول قرض کنند. این اندازه و حجم معاملاتی را که می توانند انجام دهند را افزایش می دهد اما ضرر احتمالی را نیز افزایش می دهد.

پلتفرم های معاملات ارزی با خریداران و فروشندگان ارز در بازارهای نقدی، مطابقت دارند. آنها دائما میزان اطلاعات قیمتی را که در اختیار معامله گران قرار می دهند و در نتیجه اسپرد قیمت  و کمیسیون دریافت می کنند.

مالیات بر سرمایه گذاری کوتاه مدت

یکی از معایب سودهای معاملاتی کوتاه مدت این است که معمولاً بر اساس نرخ مالیات بر درآمد عادی معامله گر مشمول مالیات می شوند. سود سرمایه بلندمدت تا 20 درصد مشمول مالیات است، اما نیاز است که  حداقل برای یک سال نگهداری شود.

طبق قوانین فعلی، هیچ تعریف فنی از مالیات برای معامله گر وجود ندارد. در حالی که وضعیت مالیات معامله گر (TTS) وجود دارد، انتخاب برای این وضعیت بر اساس شرایط ارائه شده یک فرد است. برخی از شرایطی که IRS هنگام ارزیابی وضعیت مالیاتی معامله گران در نظر می گیرد، دوره نگهداری اوراق بهادار، تعداد معاملات انجام شده، فراوانی و مقدار دلاری معاملات است. البته در بسیاری از کشورها برای معامله گری مالیات محاسبه نمیشود.