هجینگ

هجینگ یا پوشش ریسک یک سرمایه گذاری است که با هدف کاهش ریسک در مواقع حرکت نامطلوب قیمت در یک دارایی انجام می شود. به طور معمول، یک پرچین شامل گرفتن یک موقعیت جبران کننده یا مخالف در یک قیمت دارایی مرتبط است.

پوشش ریسک مانند بیمه است که شما را از خطرات ناشی از هرگونه ضرر احتمالی مالی محافظت می کند.

ما برای محافظت از خود در برابر ضرر، پوشش بیمه ای می گیریم. مثلاً اگر دارایی داریم و دوست داریم آن را در برابر سیل حفظ کنیم. به عنوان یک انسان، حفاظت مستقیم از آن در برابر سیل در دست ما نیست، اما در این صورت می‌توانیم پوشش بیمه‌ای بگیریم تا اگر در اثر سیل خسارتی به اموال ما وارد شد، همان غرامت را دریافت کنیم.

کلمات کلیدی

• هجینگ یک استراتژی است که سعی می کند خطرات دارایی های مالی را محدود کند.
• تکنیکهای پوشش ریسک (هجینگ) متداول شامل گرفتن موقعیتهای جبرانی در مشتقات مربوط به موقعیت موجود است.

پوشش ریسک چگونه کار می کند

هجینگ تا حدی مشابه گرفتن بیمه نامه است. اگر صاحب خانه ای در منطقه ای هستید که مستعد سیل است، می خواهید از دارایی خود در برابر خطر سیل محافظت کنید. به عبارت دیگر آن را با استفاده از بیمه سیل محافظت کنید. در این مثال، شما نمی توانید از وقوع سیل جلوگیری کنید. اما می توانید از قبل برنامه ریزی کنید تا در صورت وقوع سیل خطرات را کاهش دهید.

یک مبادله ریسک و پاداش ذاتی در پوشش ریسک وجود دارد. در حالی که ریسک بالقوه را کاهش می دهد، سودهای احتمالی را نیز از بین می برد. به بیان ساده تر، پرچین (هجینگ) رایگان نیست. در مورد مثال بیمه نامه سیل، پرداخت های ماهانه جمع می شود. اگر سیل هرگز نیاید، بیمه گذار هیچ گونه پرداختی انجام نمی دهد. با این حال، اکثر مردم ترجیح می دهند این ضرر قابل پیش بینی و محدود را بپذیرند تا اینکه ناگهان سقف خود را از دست بدهند.

هجینگ در دنیای سرمایه گذاری

در دنیای سرمایه گذاری، پوشش ریسک به همان شیوه عمل می کند. سرمایه گذاران و مدیران ریسک از روشهای پوشش ریسک برای کاهش و کنترل قرار گرفتن در معرض خطرات استفاده می کنند. برای محافظت مناسب در دنیای سرمایه گذاری، باید از ابزارهای مختلف به شیوه ای استراتژیک برای جبران ریسک حرکتهای نامطلوب قیمت در بازار استفاده کرد. بهترین راه برای انجام این کار این است که سرمایه گذاری دیگری را به صورت هدفمند و کنترل شده انجام دهید. البته، در مورد بیمه سیل، خسارت بیمه گذار به طور کامل جبران می شود، اما در فضای سرمایه گذاری، پوشش ریسک هم پیچیده تر است و هم یک علم ناقص.

پرچین چگونه کار می کند؟

متداول ترین روش ریسک پذیری در دنیای سرمایه گذاری، بازار مشتقات است. مشتقات دارایی هایی هستند که مطابق با یک یا چند دارایی اساسی حرکت می کنند. آنها شامل گزینه ها، مبادله ها، قراردادهای آتی و آینده هستند. دارایی های اساسی می تواند سهام، اوراق قرضه، کالا، ارز، شاخص یا نرخ بهره باشد. مشتقات می توانند پرچین های موثری در برابر دارایی های زیربنایی خود باشند، زیرا رابطه بین این دو کم و بیش به وضوح تعریف شده است. ممکن است از مشتقات برای تنظیم استراتژی معاملاتی استفاده شود که در آن زیان یک سرمایه گذاری با سود یک مشتق قابل مقایسه کاهش می یابد یا جبران می شود.

به عنوان مثال، اگر شما معامله خریدی را در طلا انجام داده اید و قیمت طلا ریزش زیادی را در برابر هیجانات بازار داشت شما میتوانید با یک معامله فروش دیگر ریسک حرکات نزولی را به مقدار زیادی کاهش دهید. در واقع ضرر خود را ثابت کرده اید. چنانچه قیمت به ریزش شدید خود ادامه داد شما با بستن دو معامله همان ضرر کم را متحمل شده ایید و این فرصت را به معامله خرید خود داده اید تحلیل صعودی شما برای طلا کاملا نامعتبر شود. قیمت شاید 300 واحد ریزش داشته ولی شما 50 واحد ضرر میکنید. و چنانچه قیمت به شمت بالا مجددا حرکت کرد معامله فروش را در نقطه سر به سر میبندید تا حرکت صعودی قیمت را دنبال کنید. همچنین شما میتوانید برای معاملات پوششی از بازارهای دیگر هم استفاده کنید.

دلتا

اثربخشی یک هجینگ مشتق بر حسب دلتا بیان می شود که گاهی اوقات "نسبت پوشش ریسک" نامیده می شود. دلتا مبلغی است که قیمت مشتقه به ازای هر حرکت 1 دلاری در قیمت دارایی اصلی جابجا می کند.

خوشبختانه، انواع مختلف اختیار معامله و قراردادهای آتی به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که تقریباً در برابر هرگونه سرمایه گذاری، از جمله آنهایی که شامل بازار سهام، نرخ بهره، بازار مبادلات ارز،  بازار کالاها و موارد دیگر می شوند، محافظت کنند.

استراتژی خاص ریسک، و همچنین قیمت گذاری ابزارهای ریسک، به احتمال زیاد بستگی به ریسک نزولی دارایی اساسی دارد که در برابر آن سرمایه گذار می خواهد ریسک کند. به طور کلی، هرچه ریسک نزولی بیشتر باشد، هزینه هجینگ بیشتر است. ریسک نزولی با سطوح بالاتر نوسان و با گذشت زمان افزایش می یابد. گزینه ای که پس از مدت طولانی منقضی می شود و با امنیت ناپایدارتری مرتبط است، به عنوان وسیله ای برای ریسک، گران تر خواهد بود.

پوشش از طریق تنوع

استفاده از مشتقات برای پوشش سرمایه گذاری امکان محاسبه دقیق ریسک را فراهم می کند، اما به پیچیدگی و اغلب مقدار کمی سرمایه نیاز دارد. مشتقات تنها راه محافظت نیستند. تنوع استراتژیک سبد سهام برای کاهش خطرات خاص نیز می تواند یک پوشش ریسک تلقی شود. به عنوان مثال، فردی ممکن است در یک شرکت کالاهای لوکس با افزایش حاشیه سرمایه گذاری کند. با این حال، او ممکن است نگران باشد که رکود اقتصادی می تواند بازار مصرف قابل توجه را از بین ببرد. یکی از راه های مقابله با آن خرید سهام یا خدمات دخانیات است که تمایل دارند شرایط رکود را به خوبی پیش ببرند و سودهای سنگینی را پرداخت کنند.

این استراتژی عواقب خود را دارد: اگر دستمزد بالا باشد و مشاغل زیاد باشد، ممکن است تولیدکنندگان کالاهای لوکس رونق بگیرند. اما سرمایه گذاران کمی جذب سهام خسته کننده ضد چرخه ای می شوند، که ممکن است با جریان سرمایه به نقاط هیجان انگیز کاهش یابد. این نیز خطرات خود را دارد: هیچ تضمینی وجود ندارد که موجودی کالاهای لوکس و پرچین در جهت مخالف حرکت کند. هر دوی آنها می توانند به دلیل یک رویداد فاجعه بار، همانطور که در بحران مالی اتفاق افتاده، یا به دو دلیل غیر مرتبط، سقوط کنند.

خطرات پوشش ریسک

پوشش ریسک (هجینگ) کردن یک تکنیک است. این تکنیک برای کاهش ریسک استفاده می شود. اما مهم است که به خاطر داشته باشید که تقریباً هر تمرین ریسک دارای معایب خاص خود است. اول، پوشش ریسک ناقص است. و ضامن موفقیت آینده نیست. همچنین تضمین نمی کند که هرگونه ضرر کاهش یابد. در عوض، سرمایه گذاران باید در مورد مزایا و معایب فکر کنند. آیا مزایای یک استراتژی خاص بیشتر از هزینه اضافی مورد نیاز آن است؟ از آنجا که ریسک پذیری به ندرت منجر به کسب درآمد توسط سرمایه گذار می شود، لازم به یادآوری است که یک پرچین (هجینگ) موفق یک دارویی است که فقط از ضرر جلوگیری می کند.