سفارش معاملاتی

یک سفارش شامل دستورالعمل‌هایی است که به یک کارگزار یا شرکت کارگزاری برای خرید یا فروش دارایی از طرف یک سرمایه گذار ارائه می‌شود. سفارش‌ها معمولاً از طریق تلفن یا آنلاین از طریق یک پلت فرم معاملاتی انجام می‌شوند. البته ممکن است سفارش‌ها به طور فزاینده‌ای از طریق سیستم‌ها و الگوریتم‌های معاملاتی خودکار انجام شوند. هنگامی که یک سفارش ارسال می شود، از یک فرآیند اجرای سفارش پیروی می کند.

سفارش‌ها به‌طور کلی در دسته‌های مختلفی قرار می‌گیرند، که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا محدودیت‌هایی را روی سفارش‌های خود اعمال کنند. که بر قیمت و زمان اجرای سفارش تأثیر می‌گذارد. این دستورالعمل‌های سفارش مشروط می‌توانند سطح قیمت (محدودیت) خاصی را که در آن سفارش باید اجرا شود، برای مدت زمانی که سفارش می‌تواند به قوت خود باقی بماند، یا اینکه آیا یک سفارش بر اساس سفارش دیگری فعال یا لغو می‌شود، دیکته کند.

کلمات کلیدی

• سفارش مجموعه ای از دستورالعمل ها به یک کارگزار برای خرید یا فروش دارایی از طرف یک معامله گر است.
• چندین نوع سفارش وجود دارد که بر روی قیمت خرید یا فروش سرمایه گذار، زمان خرید یا فروش، یا اینکه آیا سفارش آنها تکمیل می شود یا خیر تأثیر می گذارد.
• اینکه کدام نوع سفارش استفاده شود بستگی به چشم انداز معامله گر برای دارایی دارد، اینکه آیا می خواهند سریع وارد و خارج شوند و/یا چقدر نگران قیمتی هستند که دریافت می کنند.

مفهوم سفارش

سرمایه گذاران از یک کارگزار برای خرید یا فروش دارایی با استفاده از نوع سفارشی که انتخاب می کنند استفاده می کنند. زمانی که سرمایه گذار تصمیم به خرید یا فروش دارایی می گیرد، سفارش را آغاز می کند. این سفارش دستورالعمل هایی را در مورد نحوه ادامه کار به کارگزار ارائه می دهد.

یک واقعیت

سفارشات برای خرید و فروش در بازار سهام، بازار معاملات ارزها، بازار آپشن، بازار کالاها، اختیار معامله، اوراق قرضه و سایر دارایی ها استفاده می شود.

به طور کلی، معاملات از طریق یک فرآیند خرید و فروش انجام می شود. این بدان معناست که برای فروش شما، باید خریداری وجود داشته باشد که مایل به پرداخت قیمت فروش باشد. برای خریدشما باید فروشنده ای وجود داشته باشد که مایل باشد به قیمت خریدار بفروشد. تا زمانی که خریدار و فروشنده با یک قیمت کنار هم قرار نگیرند، معامله ای صورت نمی گیرد.

قیمت فروش بالاترین قیمتی است که کسی برای یک دارایی می پردازد و قیمت ask پایین ترین قیمتی است که کسی مایل به فروش دارایی است. bid و ask دائماً در حال تغییر هستند، زیرا هر دو یک سفارش را نشان می دهد. با تکمیل سفارشات، این سطوح تغییر خواهند کرد. به عنوان مثال، اگر یک پیشنهاد در 25.25 و دیگری در 25.26 وجود داشته باشد، زمانی که تمام سفارشات در 25.26 پر شده است، بالاترین پیشنهاد بعدی 25.25 است.

هنگام ثبت order باید به این فرآیند bid و ask توجه داشت، زیرا نوع سفارش انتخاب شده بر قیمتی که معامله در آن انجام می شود، زمانی که انجام می شود یا اصلاً انجام می شود تأثیر می گذارد.

انواع order

در بیشتر بازارها، سفارشات از سوی سرمایه گذاران فردی و نهادی پذیرفته می شود. اکثر افراد از طریق دلال ونمایندگان، معامله می کنند، که آنها را ملزم می کند هنگام انجام معامله، یکی از انواع order را انجام دهند. بازارها انواع مختلف سفارشات را تسهیل می‌کنند که در هنگام برنامه‌ریزی معامله، مقداری اختیار سرمایه‌گذاری را فراهم می‌کنند.

در اینجا چند نوع سفارش اولیه وجود دارد:

 market order

• یک  market order به کارگزاری دستور می دهد تا سفارش را با قیمت در دسترس بعدی تکمیل کند.  market order ها قیمت خاصی ندارند و معمولا همیشه اجرا می شوند. مگر اینکه نقدینگی معاملاتی وجود نداشته باشد.  market order ها معمولاً در صورتی استفاده می‌شوند که معامله‌گر روزانه بخواهد به سرعت وارد یا خارج شود و نگران قیمتی که به دست می‌آورد نباشد.

Limit order

• یک Limit order به کارگزاری دستور می دهد که دارایی را با قیمت مشخص یا کمتر از آن خریداری کند. Limit order ها تضمین می‌کنند که خریدار فقط قیمت خاصی را برای خرید یک اوراق بهادار پرداخت می‌کند. Limit order ها می توانند تا زمانی که اجرا شوند، منقضی شوند یا لغو شوند، به قوت خود باقی بمانند.

limit sell order

• limit sell order به کارگزار دستور می دهد که دارایی را به قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بفروشد. برای موقعیت های خرید، از این نوع سفارش برای کسب سود زمانی که قیمت پس از خرید بالاتر رفته است استفاده می شود.

stop order

• stop order به کارگزاری دستور می دهد که اگر دارایی به قیمت مشخصی کمتر از قیمت فعلی رسید، آن را بفروشد. یک stop order می‌تواند یک سفارش بازار باشد، به این معنی که هنگام راه‌اندازی، هر قیمتی را می‌گیرد، یا می‌تواند یک stop-limit باشد که در آن فقط پس از راه‌اندازی می‌تواند در محدوده قیمتی (حد) مشخصی اجرا شود.

buy stop order

•  buy stop order به کارگزار دستور می دهد تا زمانی که دارایی به قیمت مشخصی بالاتر از قیمت فعلی رسید، آن را خریداری کند.

day order

• یک day order باید در همان روز معاملاتی که سفارش ثبت می شود، اجرا شود.

مثالی از استفاده از order برای معامله سهام

هنگام خرید سهام، یک معامله گر باید در نظر بگیرد که چگونه وارد می شود و چگونه با سود و زیان خارج می شود. این بدان معناست که به طور بالقوه سه سفارش وجود دارد که معامله گران می توانند در ابتدای معامله انجام دهند. یکی برای ورود، دومی برای کنترل ریسک در صورتی که قیمت مطابق انتظار حرکت نکند (به عنوان حد ضرر نامیده می شود) و در نهایت دیگری برای سود معامله اگر قیمت در جهت مورد انتظار حرکت کند (به نام حد سود).

یک معامله گر یا سرمایه گذار نیازی ندارد که دستورات خروج خود را همزمان با ورود به معامله انجام دهد، اما همچنان باید از نحوه خروج (چه با سود یا زیان) و چه نوع سفارش برای استفاده از آن آگاه باشد.

فرض کنید یک معامله گر می خواهد سهام بخرد. در اینجا یک پیکربندی ممکن است که آنها می توانند برای ثبت سفارشات خود برای ورود به معامله استفاده کنند.  همچنین برای کنترل ریسک و کسب سود استفاده کنند.

آنها یک شاخص فنی را برای یک سیگنال ترید مشاهده می کنند و سپس سفارش بازار را برای خرید سهام به قیمت 124.15 دلار می دهند. سفارش 124.17 دلار پر می شود. تفاوت بین قیمت سفارش بازار و قیمت پر شده را لغزش می گویند.

حد سود و حد ضرر

معامله گر تصمیم می‌گیرند که نمی‌خواهند بیش از 7 درصد روی سهام ریسک کنند. بنابراین یک sell stop order را 7 درصد پایین‌تر از ورودی خود با قیمت 115.48 دلار قرار می‌دهند. این کنترل ضرر یا حد ضرر است.

بر اساس تجزیه و تحلیلشان، آنها معتقدند که می توانند انتظار سود 21٪ از معامله را داشته باشند. به این معنی که آنها انتظار دارند سه برابر ریسک خود را دریافت کنند. این یک نسبت ریسک / پاداش مطلوب است. بنابراین، آنها یک سفارش sell limit را 21٪ بالاتر از قیمت ورودی خود در 150.25 دلار قرار می دهند. این هدف سود آنهاست.

اگر قیمت اول به یکی از سفارش‌های فروش برسد، معامله بسته می‌ شود. در این حالت، قیمت ابتدا به سقف فروش می رسد و در نتیجه سود 21 درصدی برای معامله گر به همراه خواهد داشت.