ریسک سیاسی

ریسک سیاسی، ریسکی است که بازده سرمایه گذاری در نتیجه تغییرات سیاسی یا بی ثباتی در یک کشور را به خطر می اندازد. بی‌ثباتی که بر بازده سرمایه‌گذاری تأثیر می‌گذارد، می‌تواند ناشی از تغییر در دولت، نهادهای قانون‌گذاری، سایر سیاست‌گذاران خارجی یا کنترل نظامی باشد. ریسک سیاسی به عنوان "ریسک ژئوپلیتیک" نیز شناخته می شود، که به دلیل درگیری بین دو کشور به وجود می‌آیند. ممکن است موانعی دیگر در  کسب و کار وجود داشته باشد و در نهایت سطح اعتماد سرمایه گذاران را کاهش دهد. و با طولانی تر شدن افق زمانی سرمایه گذاری به یک فاکتور مهم تر تبدیل می شود. در واقع نوعی ریسک در حوزه قلمرو قدرت در نظر گرفته می شوند.

شکستن ریسک سیاسی

تعیین کمیت ریسک‌های سیاسی بسیار دشوار است. زیرا مطالعات محدودی برای بحث در مورد یک کشور وجود دارد. برخی از خطرات سیاسی را می توان از طریق آژانس های بین المللی یا سایر ارگان های دولتی بیمه کرد. نتیجه ریسک سیاسی می تواند بازده سرمایه گذاری را کاهش دهد یا حتی تا آنجا پیش رود که توانایی برداشت سرمایه از یک سرمایه گذاری را از بین ببرد.

انواع ریسک های سیاسی

تصمیمات مختلفی که دولت ها می گیرند می تواند بر مشاغل، صنایع و اقتصاد کلی تأثیر بگذارد. این موارد شامل مالیات، مخارج، مقررات، ارزش گذاری ارز، تعرفه های تجاری، قوانین کار مانند حداقل دستمزد، و مقررات زیست محیطی است. قوانین، حتی اگر فقط پیشنهاد شوند، می توانند تأثیر بگذارند. مقررات را می توان در تمام سطوح دولت، از جمله فدرال، ایالتی و محلی، و همچنین در سایر کشورها تنظیم کرد.

بیمه در برابر خطرات سیاسی

شرکت هایی که در سطح بین المللی فعالیت می کنند و به عنوان مشاغل چند ملیتی شناخته می شوند، می توانند بیمه ریسک سیاسی را برای حذف یا کاهش خطرات سیاسی خاص خریداری کنند. این به مدیریت و سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا روی مبانی کسب‌وکار تمرکز کنند، در حالی که می‌دانند از زیان‌های ناشی از ریسک‌های سیاسی اجتناب می شود. یا اینکه محدود می‌شوند. اقدامات معمولی تحت پوشش بیمه شامل جنگ و اقدامات تروریسم است.

چگونه ریسک سیاسی را شناسایی کنیم؟

هیچ اقدام مشخصی وجود ندارد که بتوان چنین خطراتی را شناسایی کرد. برای مشخص بودن، باید به سناریوی سیاسی موجود در کشور بسیار مشتاق بود و به دنبال تغییر در جنبه های کیفی اقتصاد بود.
تغییرات باید دنبال شود و تاثیر همزمان بر کسب و کارها داشته باشد.
تغییر در سناریوی اقتصادی به قوانین کشور بستگی دارد، در حالی که پیش بینی موضع دولت فعلی دشوار است. مقررات خاص، مانند افزایش مالیات افراد یا شرکت ها، ممکن است منجر به تورمیا رکود تورمی شود. بنابراین، برای درک ریسک سیاسی، باید از تکنیک های کیفی استفاده کرد.
خطرات خاص مربوط به سطح کلان ممکن است در طول جنگ داخلی بین دو کشور ایجاد شود و در نتیجه آن کشورها مرزها را ببندند. بنابراین، یک وضعیت جنگی می تواند سناریوها و سرمایه گذاری های تجاری را تحت تاثیر قرار دهد.
با توجه به سناریوهای خرد، مقررات سختگیرانه، همراه با تغییرات در سیستم های قانونی، ممکن است سودآوری شرکت ها را تغییر دهد. در عین حال، مشوق های ارائه شده به بخش های ضعیف ممکن است منجر به تقویت صنعت خاص شود. اقدام فوق ممکن است باعث ایجاد رقابت بین سرمایه گذاران شود.

نمونه هایی از ریسک های سیاسی

مثال اول

از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ در ایالات متحده در سال 2015، تغییرات زیادی در سیاست های تجاری ایجاد شده است. تعرفه واردات عمدتاً بر کالاهای چینی اعمال شده است که باعث جنگ تجاری شد
نوعی وضعیت، باعث کندی کسب و کار برای شرکت‌های چینی شده و فشار بیشتری بر سرمایه‌گذاران چینی می‌افزاید. دولت ترامپ همچنین مقررات سختگیرانه ای را بر USFDA، نهاد حاکم بر بخش داروسازی اعمال کرد. بنابراین، این نوع تغییر در سناریو منجر به ریسک های کلان برای سرمایه گذاران می شود.

مثال دوم

ورود مهاجران از کشورهای آسیایی به چندین بخش از اروپا باعث عدم تعادل در ساختار اقتصادی-اجتماعی این قاره شده است. بنابراین، ممکن است به دلیل وجود نیروی کار ارزان از کشورهای دیگر، بیکاری نیروی کار محلی افزایش یابد. بنابراین، وضعیت فوق ممکن است از نظر تجاری مثبت باشد و برای شهروندان محلی کشور دردسر ایجاد کند.