مدیر سرمایه گذاری

مدیر سرمایه گذاری شخصی سازمانی است که درمورد مجموعه ای از اوراق بهادار، از طرف مشتریان تحت اهداف و پارامترهای سرمایه گذاری که مشتری تعیین کرده است تصمیم گیری می کند. یک مدیر سرمایه گذاری ممکن است کلیه فعالیتهای مرتبط با مدیریت سبد مشتریان، از خرید و فروش روزانه اوراق بهادار گرفته تا نظارت بر سبد، تسویه معاملات، اندازه گیری عملکرد و گزارشات نظارتی و مشتریان را انجام دهد.

کلمات کلیدی

•  مدیران سرمایه گذاری افراد یا سازمان هایی هستند که کلیه فعالیت های مربوط به برنامه ریزی مالی، سرمایه گذاری و مدیریت مجموعه ای از افراد یا سازمان ها را اداره می کنند.
• مشتریان مدیران سرمایه گذاری می توانند سرمایه گذاران فردی یا نهادی باشند.
• مدیریت سرمایه گذاری شامل تدوین استراتژی ها و انجام معاملات در سبد مالی است.
•  نوع مدیر سرمایه گذاری مورد نیاز به نیازهای خاص فرد و مرحله برنامه ریزی مالی بستگی دارد. کارشناسان پیشنهاد می کنند قبل از انتخاب مدیر سرمایه گذاری، عوامل متعددی مانند عملکرد و هزینه ها را ارزیابی کنید.
•  چهار شرکت بزرگ مدیریت سرمایه گذاری در جهان عبارتند از BlackRock Inc. ، Vanguard Group ، State Street Global Advisors و Fidelity

آشنایی با مدیران سرمایه گذاری

اندازه مدیران سرمایه گذاری می تواند از دفاتر یک یا دو نفره تا شرکت های بزرگ چند رشته ای با دفاتر در چندین کشور متفاوت باشد. مدیران سرمایه گذاری معمولاً هزینه هایی را که از مشتریان دریافت می کنند بر اساس درصدی از دارایی های مشتری تحت مدیریت قرار می دهند.

به عنوان مثال، فردی با سبد 5 میلیون دلاری که توسط مدیر سرمایه گذاری اداره می شود و سالانه 1.5 درصد هزینه دریافت می کند، سالانه 75000 دلار هزینه می پردازد. به گفته ویلیس تاورز واتسون، تا سال 2020 ، چهار شرکت بزرگ مدیریت سرمایه گذاری در جهان بر اساس AUM عبارت بودند از BlackRock Inc. با 7.4 تریلیون دلار، گروه پیشتازان با 6.2 تریلیون دلار ، State Street Global Advisors با 3.1 تریلیون دلار و Fidelity Investments با 3  تریلیون دلار.

انواع مدیران سرمایه گذاری

سرمایه گذاران باید انواع مختلف مدیران سرمایه گذاری را درک کنند. برنامه ریزان مالی معتبر معمولاً یک برنامه مالی جامع برای سرمایه گذاران تهیه می کنند که هنگام برنامه ریزی نمونه کارها اطلاعاتی مانند درآمد، هزینه و نیازهای نقدی آینده را در نظر می گیرد. با این حال، یک مشاور مالی اغلب یک کارگزار سهام است. مدیران پورتفولیو، سرمایه ی سرمایه گذاران را مستقیماً برای دستیابی به بازده سرمایه گذاری مثبت، سرمایه گذاری می کنند.

در حال حاضر، صنعت در حال تغییر است و مشاوران مالی می توانند مشاوران مالی شخصی باشند که با کارگزاران سهام کار می کنند. علاوه بر این، مشاوران Robo، پلتفرم های fintech هستند که از فناوری و دانش سرمایه گذاری استفاده می کنند و به افراد در مورد پول و سرمایه گذاری خود مشاوره می دهند و مدیریت سرمایه گذاری خودکار را از طرف سرمایه گذاران معمولی ارائه می دهند.

بررسی سابقه صلاحیت های حرفه ای نظارتی مدیران سرمایه گذاری هر نوع شکایات قبلی را آشکار می کند و اطمینان می دهد که مدیر از مهارت و تجربه لازم برخوردار است. اکثر مدیران و صندوق های سرمایه گذاری فلسفه سرمایه گذاری خود را در سایت ها یا بروشورهای خود بیان می کنند. سرمایه گذاران باید تعیین کنند که آیا این فلسفه (و سطح ریسک) با اهداف آنها مناسب است یا خیر.

یک مدیر سرمایه گذاری باید به راحتی تماس گرفته و نیازهای خاص مشتری را در نظر بگیرد. با توجه به اینکه نیازهای مالی به طور مداوم در حال تغییر است، سرمایه گذاران باید با خیال راحت با مدیر سرمایه گذاری خود تماس بگیرند تا خدمات را سفارشی کنند.

عملکرد و هزینه ها

یک سرمایه گذار باید عملکرد مدیران سرمایه گذاری را بررسی و ارزیابی کند. عاقلانه است که سرمایه گذاران حداقل پنج سال بازده سرمایه گذاری را بررسی کنند تا عملکرد مدیران سرمایه گذاری در محیط های مختلف بازار تعیین شود. همچنین در نظر گرفتن عملکرد آنها نسبت به همسالان برای تعیین انحراف آنها از استاندارد مفید است. برخی از سایت ها، مانند رتبه بندی صندوق های سرمایه گذاری مشترک US News ، این اطلاعات را در سایت های خود ارائه می دهند.

برخی از کارشناسان بر این عقیده اند که مدیر سرمایه گذاری باید بازی را در نظر بگیرد. به این معنی که حقوق و دستمزد او باید به عملکرد و بازده وی بستگی داشته باشد. اما این ممکن است همیشه راه حل بهینه نباشد. زیرا می تواند میزان ریسکی را که مدیر برای دستیابی به بازده مطابق با معیارها انجام می دهد، افزایش دهد.

سرمایه گذاران هنگام مقایسه مدیران سرمایه گذاری باید ساختار هزینه را در نظر بگیرند. هزینه های مدیر سرمایه گذاری تابعی از طبقه دارایی های سرمایه گذاری است. مدیران سرمایه گذاری با کارمزد بیشتر غالباً از کسانی که ساختار هزینه کمتری دارند بهتر عمل می کنند و اگر مدیران سرمایه گذاری ساختار کارمزد بسیار پایینی داشته باشند، سرمایه گذاران باید احتیاط کنند. هزینه ها و هزینه های مدیران سرمایه گذاری معمولاً شامل هزینه های مدیریت، هزینه های عملکرد، هزینه های حفاظت و کمیسیون ها می شود.

مثال مدیر سرمایه گذاری

شیدا و علی هر دو ۳۰ ساله هستند و منتظر اولین فرزند خود هستند. آنها اندکی پس انداز دارند اما تعهدات دیگری نیز دارند، مانند پرداخت وام مسکن در خانه جدیدشان. آنها مطمئن نیستند که آیا پول نقد موجود برای کمک به آنها در برنامه ریزی برای ورود نفر جدید به زندگی شان کافی است یا خیر. آنها برای برنامه ریزی مالی خود با برنامه ریز مالی معتبر (CFP) مشورت می کنند. CFP گزینه های مختلفی را پیشنهاد می کند، مانند قرار دادن مقداری پول نقد در صندوق تحصیل، برای کمک به آنها در برنامه ریزی برای کودک.